Visit the
Official arK website

In September '89 ARK were invited out to Tilburg, Holland to play a gig with It Bites. The progressive rock magazine, Sym Info, covered the event, and below is their review of ARK's performance. However, unfortunately I don't speak Dutch and do not have a translation. So if any Dutch readers come across this page, and would be kind enough to do a translation for me, I and other english speaking fans will be most grateful.

For those who have never seen him, the strange figure below, is "deadie", the character Ant plays at the end of Nowhere's Ark

SI MAGAZINE DUBBELCONCERT
16 SEPTEMBER 1989
NOORDERLIGT, TILBURG
ARK
Nog maar net bekomen van de schrik van een auto-ongeluk op de heenweg liet prompt tijdens het eerste nummer van opener Ark bij het zesde SI Magazine dubbelconeert de versterker van gitarist Pete Wheatley het afweten. Waar de hele band even stopte om bet gitaarintro van de inswinger Gaia weer op te pikken viel er plotseling een doodse stilte. De vier resterende hoofden draaiden zich met een ruk naar de rechterkant van het podium, dat verdacht leeg bleek. De groep herstelde zich in een fractie van een seconde en maakte het nummer geroutineerd af met een man minder. "Ik moet even wat tegen onze gitarist zeggen", zei zanger Tony Short

tijdens de afkondiging. Om het teruggekeerde lljdend voorwerp vervolgens in vrijwel viekkeloos Nederlands toe te voegen: "Jij bent een klootzak". Wellicht zette dit de toon voor de rest van het optreden, dat muzikaal en geluidstechnisch verre van perfect was maar verder alles had. Het leverde op zijn minst het overtuigende bewijs van de nog steeds gedeeltelijk sluimerende maar enorme potentie van Ark. Zijn de oude nummers, waarvan er tevens een aantal gespeeld werden, nog leuke rampestampers die lekker op en neer gaan maar verder weinig extra's bieden, de nieuwere van Ark's debuut mini-eigen-bebeer-elpee The Dreams Of Mr. Jones en de eerdaags te verschijnen 12" New Scientist laten een explosief mengsel horen van hardrock, symfonica en folk. Live wordt dat gebracht met veel spontaniteit en enthousiasme alsook gevoel voor humor. Want hoewel Tony Short zolang hij zijn gezicht blijft beschilderen als Fish-kloon gedoodverfd zal worden, hij neemt zichzelf aanzienlijk minder serieus getuige onder andere zijn quasi-gedreven solo op een opblaasbare speelgoedgitaar. En Ark vormt een hecht collectief waarin de aandacht muzikaal en visueel afwisselend wordt opgeeisd door Short, de hardrockposes aannemende jonge Keith Richards-lookalike Wheatley, de voortdurend sprintjes over het podium trekkende bassist John Jowitt, macho-gitaarsynth-speler Steve Harris en "Bros"-drummer Richard Deane. Een eenheid die ook live staat als een huis en waarvoor een definitieve doorbraak, als ze wat dingen bijen afleren, niet ver meer weg kan zijn.
Willebrord Elsing